Wat Si Upalaram 근처 호텔 예약

호텔 환경이 좋고 위치가 비교적 편향되어 있습니다. 차가 없으면 너무 편리하지 않습니다. 프론트 서비스는 매우 따뜻하고 정중합니다. 조식은 비교적 간단한 서양식 아침 식사와 간단한 태국 음식입니다. 요리로 가득 찬 개미 귀뚜라미는 생각이 없으며 방에 빗이없고 무료 물이 없습니다.

Not very grand these days, needs renovation. Overall, the staff were great, it was comfortable and had a comfortable stay. Would be great if there was an electric jug and coffee in the room.

ที่พักดีเกินราคา มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบ ห้องพักกว้าง แอร์เย็นสบาย สามารถสั่งหมูกระทะมากินได้ ห้องน้ำกว้าง ดูทีวีเน็ตฟลิกซ์ได้ เจ้าหน้าที่บริการน่ารัก

這次自駕出行第一次來到曼谷西北北碧府。本以為小眾府路不好走，都是大路很少有堵車，參觀了遺跡和博物館。路程衹是堵在曼谷附近。酒店是二十多間的平房，獨院設計風格，私密性強。房間有女性頭髮未打理乾淨，衞生間有異味。不提供洗簌用品繳300泰銖按金。房間夠大夠用。酒店在大路邊上出行方便，吃飯要開車去Big C或Lotus.性價比高。

Located about 7km north west of the town, the staff are all friendly and helpful. I have rented a small motorbike to get me around, a necessity which means I can go where and when I desire, small money so no problem! Have been to the cemeteries and museums to pay my respect to ALL who suffered during those darkest of days. I have also been to the original wooden bridge constructed by the POW’s and others, it is located in the JEATH museum adjacent to the bridge that is in use these days. Entry cost 50 Baht, and there is so much to see that I took two hours inside, would recommend a morning visit so you can view the many items and read the facts behind them at your leisure. The museum has been set up by a local man and is most definitely worth visiting. 100% value for money! I mentioned to a Thai man inside that we were so grateful that people around the area did try to ease the suffering of the POWs, risking their own necks by doing so. My mother was an innocent child at 7 years old, alongside her mother and little sister she waved goodbye to her father, John Francis Egan, he said he was going to work for a while!! After working in Turkey, his ANZAC unit were moved on to Italy, to partake in one of the harder campaigns of the war. His life was taken by a German bullet at Mount Casino, alongside many many others! Please understand how one can feel. I try my hardest to be non judgmental and tolerant these days. I have not walked in your shoes and do not know your story. “Footsteps in the sand” comes to mind at this moment. I have PTSD myself, and I knew coming to Kanchanaburi may get emotional, and it has. Now my mother is 88 years young, and became a great grandma for the second time two weeks ago. Apologies if it got too personal, started as a review of the Phoo Tawan hotel. Words are insufficient, our gratitude to all who risked their own lives and those that paid the ultimate price. Life is precious, please enjoy the moment. Peace, love and joy to all who inhabit this world. ONE LOVE

아주 좋은 분위기

- ทางเข้าเวลากลางคืนเปลี่ยวมาก มืดพอสมควร - บรรยากาศโดยรอบ กว้างขวาง มีหลายโซน เดินออกกำลังกายได้ แต่พื้นยังไม่เรียบดีมีโอกาสสะดุดได้ - ในห้องพัก ผ้าห่มบาง มีกลิ่นแบบเหม็นอับ ผ้าม่านมีฝุ่น และคงฟุ้งจากการเปิดปิดม่าน ทำให้คืนแรกจามตลอดคืนกว่าจะหลับได้ - ห้องน้ำ ชอบนะ แบบที่รับลมจากข้างนอกได้ แสงจากข้างนอกเข้ามาได้ บรรยากาศผ่านคลาย แต่ต้องระวังเศษใบไม้และละอองฝุ่นดำๆที่ทำให้ของเปื้อน ผ้าเช็ดตัวมีกลิ่นผงซักฟอกแรงมาก และเป็นขุย บ่งบอกว่าเก่ามาก เช็ดหน้าเช็ดตัวแล้วรู้สึกเลยว่าไม่ดี และฝักบัวเก่าแล้ว น้ำไม่พุ่ง รอนานกว่าน้ำจะร้อน - อาหารเช้า ตัวเลือกน้อยและซ้ำ ทำให้ไม่เจริญอาหาร